مقدمه یکی از علت‌های مصیبت بزرگی که در سال ۵۷ بر سر مردم ایران آمد این بود که بسیاری از شخصیت‌ها و جریانات سیاسی، بدون

مقدمه مقوله‌های بررسی‌شده در این نوشتار، علاقمندان را به درک درست‌تری از تعریف ملت نزدیک‌تر می‌کند. به این ترتیب، می‌توان به این سؤال کلیدی پاسخ

۱. مقدمه در این نوشتار، به بررسی ماهوی توسعهٔ پایدار در ایران و نسبت آن با خودمختاری محلی خواهیم پرداخت. خواست خودمختاری محلی در صد

«تقسیم مردم یوگسلاوی به ”ملیت‌ها“ی مختلف، نتایج فاجعه‌باری برای آن کشور رقم خواهدزد، زمانی که دیگر تیتو نباشد تا روی در دیگ “ملیت‌‌ها” بنشیند.» ژنرال

فرزین رحیمی زنوز دانش‌آموختهٔ دکترای علوم سیاسی این مقاله چکیدهٔ پژوهش دکتر فرزین رحیمی زنوز است که از سال ۱۳۸۵ آغاز و در سال ۱۳۹۴

یکی از پرسمان‌های بسیار گفتگو برانگیز در پهنه سیاسی و اجتماعی ایران فدرالیسم است. این پرسمان که به آن بویژه در دو دهه گذشته هم

مقدمه: مقولهٔ تمرکززدایی اداری در چارچوب کشورهای دارای دولت بسیط یا تک‌بافت[۱] است که مبنا و موضوعیت پیدا می‌کند. به این معنا که دولت-کشورهای بسیط

خاورمیانه منطقه‌ای است که از لحاظ قومی و مذهبی بافت موزاییکی دارد. مرزهای معاصر این منطقه مصنوعی است و هرکدام برای تأمین منافع خاصی ترسیم

فدرالیسم یک عبارت شناخته‌شدهٔ سیاسی است که جست‌وجوی کوتاهی در اینترنت یا واژه‌نامه دربارهٔ این عبارت، پاسخ‌های بسیار درستی را به دست می‌دهد. اگرچه می‌توان

در یونان باستان و در روزگار سقراط حکیم که مؤسس فلسفهٔ سیاسی بود، همواره ربط وثیقی میان بدن سیاسی، یعنی ساختار حکومت و بدنهٔ شهروندان

همه عالم تن است و ایران دل– نیست گوینده زین قیاس خجلچون که ایران دل زمین باشد– دل ز تن به بود یقین باشد (نظامی گنجوی، شاعر نامدار دورهٔ سلجوقی، از منظومهٔ هفت پیکر) بخش نخست